Od razu kiedy Pan Jezus rozpoczął swoją działalność jako eklezjasta to rozpoczęły gromadzić się wokół Niego tabuny osób. Pewni z nich tak niezmiernie zostali dotknięci Jego wypowiedziami, iż postanowili porzucić swe zadania powszechne i iść za Nim.
Działo się to w czasach gdy Imperium Rzymskie okupowało całą Palestynę i od wielu lat trzymało tam własną jurysdykcję, z czym nie mogło pogodzić się niemało Hebrajczyków. Oczekiwali oni na to, iż Jezus ujawni się jako ten człowiek, który zapali ludność do powstania przeciwko jurysdykcji Rzymian oraz wyswobodzi ich spod rządów zaborców. Spostrzegali określenie Mesjasz w diametralnie odmiennych kategoriach niż odbieramy je obecnie. Analogicznie było na początku z Jego najwierniejszymi czcicielami, którzy zostali jego Apostołami. Dopiero po poniektórym czasie, gdy zauważyli iż Jezus zawitał na Ziemię w innym charakterze poznali Jego intencję.
Przebywało to dosyć długotrwale, skoro onieśmieleni zjawiskami jakie ziszczał bali się zapytać Go dosadnie o powód jego zejścia na Ziemię. Jezus mówił językiem pełnym aluzji, jaki wielokrotnie ciężko bywało zrozumieć jego zwolennikom, którzy stanowili w przewadze lud prosty i dopiero od Ducha Świętego zyskali talent do lekkości wysławiania się oraz edukowania pozostałych osób. Często i my mamy znaczną trudność w ogarnięciu Jego nauk, a także potrzebujemy czasu żeby je przyswoić.
Chociaż nasz Bóg jest cierpliwy i wielkoduszny, i jeżeli ofiarujemy stosownie dużo czasu na studiowanie Jego nauk wreszcie i do nas trafi ich właściwe posłannictwo, które jest aktualne bez znaczenia na czas jaki minął od Jego zawitania na Ziemię.